gelukkig kwam alles op zijn `pootjes` terecht.

Nou, nou, hier staan ze dan weer mooi naast elkaar, maar van de week even niet hoor. Het kwam allemaal zo. Doordat ik dit jaar met de julekulers was begonnen stond de kerstboom wel ERG VROEG in de huiskamer. En wij zijn echte Sinterklaasvierders, dus om hem dit jaar niet helemaal over te slaan kocht een een klein Sintje en Pietje op de dag van de intocht en stonden ze mooi naast elkaar te wachten op het heerlijke avondje. Door de hitte van de kachel waren ze wel al een beetje scheef gezakt, maar voor een oude man en een hardwerkende Piet was dat nu ook niet zo erg. Maar zoonlief wisselde de kleintjes op een avond stiekem om met deze grote exemplaren bij wijze van verrassing. Harstikke leuk!!

Daags erna gingen we winkelen en bij thuiskomst was de verrassing nog groter. De hondjes hadden waarschijnlijk ontdekt dat dit eetbare beeldjes waren en hadden Piet helemaal uitgepakt en bijna helemaal opgegeten. 50 gram hadden ze voor mij bewaard, nou ja, en 400 gram was verdwenen. Maar wie had het op. Je zag nergens chocolade aan hun bek. Ze lagen met  uitgestreken kopjes in hun mand. Paniek natuurlijk, want chocolade kan dodelijk zijn bij honden. Wat een uitkomst is dan het internet, met snelle informatie.

Puur, bleek het allerergste, en ze hadden melk gekozen. Sint hadden ze gewoon laten staan. Nu bleek het voor de bulldog wat minder erg  gezien haar gewicht, maar de kleintjes zaten op het randje. Zout achter op de tong leggen was een oplossing om ze snel te laten braken. Nou ja zeg, dat is ook niet zo eenvoudig. Maar bij de grootste rakker, die we het meeste verdachten hebben we toch royaal met zout gestrooid en het lukte,vrijwel meteen begon het braken. Ach de arme had s avonds rode oogjes  van het zout en D.H. blauwe nagels van de tandjes.  De dag erna was het nog spannend, maar tot nu toe is alleen een beetje diarree het gevolg geweest. Zoonlief heeft meteen een nieuwe Piet gehaald en nu hebben we toch maar een hoger kastje uitgezocht.

En nu nog een kerstballetje. Dit vind ik een heel bijzondere kerstbal, vooral ook de naam ervan Home is where the heart is. D.H. beloofde het bijpassende hart te knutselen van berketakken. Heel vroeger heeft hij nl. ook bloemschikken gedaan en zelfs mijn bruidsboeket zelf gemaakt. Nu heeft hij nogal wat vrije tijd dus heel misschien, anders maakt mijn dochter het vast wel voor mij, want zij is echt een kei in bloemwerk.

En dan nog tot slot eindelijk weer een AFFO.

Heerlijk Sinterklaasweekend voor de vroege vierders en groetjes van Marianne