vrijdag 17 juni 2011

onvergetelijke dagen in Rüdesheim

Dit jaar ben ik samen met D.H. voor de eerste keer naar een Duitse tentoonstelling van het quiltersgilde geweest. We zijn niet altijd in het voorrecht dat het op een redelijke afstand is, maar dit jaar werd het in Rüdesheim georganiseerd. We hebben er een lang pinksterweekend van gemaakt. Om Rüdesheim te bereiken moesten we met een veerboot over de Rijn, waar ons uiteindelijk prachtige quilts getoond werden. Het was op drie verschillende lokaties, een prachtig klooster, een school en een gemeentehuis. Het kostte wel wat meer tijd, maar iedere kunstenaar had wel een eigen apart plekje.

Allereerst wil ik jullie de quiltjes van de kinderen laten zien, omdat me dit altijd enorm aanspreekt. Omdat er in het gebied van de tentoonstelling de Rijn stroomt en veel burchten te bewonderen zijn hadden de kinderen de opdracht gekregen een droomburcht te ontwerpen: Meine Burg. Ze moesten zich voorstellen in de middeleeuwen te leven als ridder of kasteeljonkvrouwe in dit prachtig landschap.  Ze ontwierpen een kasteel  in dit prachtige landschap met uitzicht op de Rijn en de scheepvaart. De leeftijd varieerde van 6 tot 16 jaar. De meeste waren tussen 6 en 10 jaar. Ik vond ze PRACHTIG.   
 Er was zo enorm veel te zien, dat ik jullie maar een kleine greep uit het geheel kan laten zien. Ik heb dus een keuze moeten maken. Hier zien jullie twee voorbeelden van de EQA wedstrijd van 2010.
De eerste groene is van Nederland, de blauwe is van Oostenrijk. De naam van deze wedstrijd is colour connections. De Europese quilt association komt elk jaar in Birmingham bij elkaar. Hierin zijn 17 europese landen vertegenwoordigd. Ook de Quip Day is hieruit voortgekomen. Quiting in public day het derde weekend van juni. Bij de wedstrijd waar deze ninepatchluiken uit voortkomen kreeg elk land een kleur toebedeeld, negen kleuren in totaal. De quiltjes waren 40 bij 40 cm. Ze moesten zich aan de kleur houden en mochten maximaal 10 procent van een andere kleur toevoegen. Alle technieken mochten gebruikt worden. Een heel vuurwerk aan kleuren ook PRACHTIG.

Deze quilt is van Bernadette Mayr. Zij is al jaren gildelid en heeft prachtige creaties voortgebracht. Aan haar was een hele tentoonstelling gewijd. Haar quilts zijn ook terug te vinden in haar boeken. In het klooster waren nog verschillende designers, waaronder Susan Briscoe, maar niet overal mochten foto`s gemaakt worden.

Deze quilt is een voorbeeld van de vele quilts die te zien waren uit 25 jaar duitse quiltgeschiedenis. Het zijn quilts van gildeleden. Er was zowel traditioneel als modern.

De titel van deze tentoonstelling was Grenzüberschreitungen. Dit kon heel breed opgepakt worden. Het voorbeeld dat ik hier laat zien heeft als titel Jenseits der grenze. De ontwerpster heeft haar eerste tien quilts helemaal uit elkaar gesneden en deze nieuwe creatie is het resultaat. Maar er was heel veel variatie in de toepassing van het thema en de uiteindelijke resultaten.

Tot slot een voorbeeld van een quilt van het Zwitserse gilde dat dit jaar te gast was. Elk jaar wordt een ander gilde uitgenodigd.

En dan de winkeltjes natuurlijk. Ze stonden opgesteld in twee hallen van de school. En eigenlijk had ik er nog een dag aan moeten toevoegen, want er was zoveel tegelijk. Maar doordat ons logeeradres toch nog een behoorlijk stuk verder was kon dit niet, jammer.
Als slot van alle mooie indrukken ontmoette ik hier Ester Miller. Ze zit hier aan de mooie quilttafel. Esther is Amish geboren en woont in Duitsland. En toen ik haar had zien quilten was ik niet meer weg te slaan. Vijf steekjes op een cm. alsof het niets was. Heb ik wel achteraf gehoord dat ze al quilt vanaf vier jaar. Maar..... ik vond het GEWELDIG. Ik houd ook van prachtig gequilte quilts. Patchen is de ene helft en het quilten maakt het helemaal af. Ze heeft me laten zien hoe zij het deed en welke materialen ze belangrijk vindt. Ik kon het ook eens proberen, maar met alle ogen gericht op..... Ze zei gelukkig dat ik de naald meteen goed in de stof zette en goed vastpakte, nou ja, dat is al wat. Ze heeft me  een geweldige vingerhoed verkocht en de juiste maat bekeken. En ze zou het heel geweldig vinden als ik eens naar haar toe kwam voor les. Dat zit ik me nu te overwegen, want quilten in alle richtingen dat lijkt me niet heel erg gemakkelijk als je al jaren gewend bent op een bepaalde eigen manier te quilten. Iets afleren is soms moeilijker als iets nieuw aanleren, maar ik heb er wel zin in. Moet er nog een tijdje over nadenken. Ik dacht altijd dat ik er voor naar Amerika moest maar ben wel blij verrast dat ze toch redelijk in de buurt woont.
Fijne dag nog en groetjes van Marianne

dinsdag 7 juni 2011

nieuw tuintje

Ja, dit keer heb ik voor roosjes met lavendel gekozen. Het voortuintje was wel aan wat verandering toe, behalve het hegje was het niet mooi meer. De zwarte sprietjes stonden her en der verspreid en al het andere was niets bijzonders meer. Nou hebben we de zwarte sprietjes vooraan in een half rondje bij elkaar gezet en daar omheen een krans met rozen en lavendel. Ik ben heel benieuwd hoe het gaat worden. Voor de roosjes zijn we speciaal naar Lottum gegaan, het rozendorp. Wat is het hier prachtig. Ik wist niet meer welke roos te kiezen, want je weet niet wat je ziet. Maar uiteindelijk is het deze neon versie geworden. Een fel rosa bloempje. Ik wilde graag een roosje waar je de meeldraadjes van ziet, die een beetje lijkt op wilde rozen. Deze zouden vijf maanden volop bloeien, dus dan kunnen we er nog wel even plezier van hebben, want de eerste zijn net open.  Ja, en lavendel is er wel erg mooi bij. Maar vaak gaat het mis met de lavendel, dan wordt de struik te hoog met te veel dor. Ik hoop maar dat het nu beter gaat lukken. Je schijnt ze meteen na de bloei flink kort te moeten knippen. Gaan we dat maar eens proberen. 
Mooi hè???

Ik was nog helemaal vergeten te vertellen wat ik meegebracht had uit Karlsruhe. Geen stof, hoe kan dat nou?????, maar wel  een poederdoos. Haha, speciaal voor patchwork. Van boven wordt de doos gevuld met poeder en dan is het de bedoeling dat het door de borstel  aan de onderkant uit komt. Je veegt dan over de quiltmal en het patroon verschijnt op de stof. 

Geweldig handig, maar alleen voor gekleurde stoffen, want het poeder is wit. Met strijken verdwijnt het als sneeuw voor de zon. Maar ook door er over te vegen verdwijnt het al snel. Bij handquilten kun je dus niet teveel tegelijk erop maken. Bij machinequilten wel,omdat de stof dan stil blijft liggen tijdens het quilten.

Nog een van de mooie quilts uit de tentoonstelling.

Groetjes Marianne