dinsdag 31 mei 2011

Leven als de koningen

Ja, een paar daagjes leven als de koningen van vroeger, die naar Bad Wildbad kwamen voor een Kur, zoals de Duitsers dit noemen. En inderdaad, heerlijk was het, even een paar daagjes naar het Schwarzwald. Het leek wel veertien dagen zo hebben we van elke minuut kunnen genieten in het mooie Bad Wildbad. En de zon deed zo haar best om het nog mooier te maken. We hebben rustig wat gewandeld en in het mooie Kulturpark kunnen uitrusten. De tram stopte zowat voor de deur,  heel handig. En overal waar je liep of keek was het even mooi. Veel hoef ik hieraan niet toe te voegen, de foto`s spreken voor zich.



Het doel van dit reisje was de patchworkbeurs in Karlsruhe,en dat was natuurlijk een van de hoogtepunten. Het was er heel gezellig, er waren mooie quilts en leuke winkeltjes. En volgend jaar is Kaffe Fassett uitgenodigd. Dat nodigt uit om nog eens te gaan, want dat is een van mijn patchworkfavorieten. D.H. wil mij met hem op de foto krijgen. Nou ja, dat zien we volgend jaar dan wel weer, maar het is in ieder geval zeker de moeite waard om nog eens terug te gaan. Ik zal jullie een paar van de traditionele quilts laten zien, er was ook heel veel moderne quiltkunst, wat ik wel mooi vind maar niet om zelf te maken. Ook waren er prachtige quilts die niet gefotografeerd mochten worden, dus die kan ik jullie jammer genoeg niet laten zien.

Ik heb nog wel een aantal mooie foto`s, die kan ik dan de volgende keer wel laten zien.
 Voor de hondjes hadden de kinderen gelukkig heel goed gezorgd. De kleine mops zit altijd bij mij en zal me dan ook wel behoorlijk missen als ik weg ben, maar dat heb ik vandaag weer  goedgemaakt met een extra knuffeltje.
O ja en wat we hier in het Schwarzwald niet konden overslaan !!
Een hele fijne avond en groetjes van Marianne

zondag 22 mei 2011

ontmoeting geen succes

WOEF.....Vandaag ga ik, Ivo, eens bloggen. Het vrouwtje vertelt dat ze hier altijd verhaaltjes op schrijft van wat er zoal gebeurt en nu vind ik dat het eens tijd wordt dat IK eens wat vertel. Want wat mij nou gisteren overkomen is???? Mijn hele lijfje begint nog te trillen als ik er weer aan denk, ik was helemaal van mijn stuk.
Kijk, ik woon hier met twee dames op leeftijd. En omdat ik doof geboren ben vonden ze het beter als ik opgroeide bij deze twee dames, omdat die me de hondentaal konden leren zonder al teveel woorden. Gewoon met gebaren. En ik ben een pienter baasje al zeg ik het zelf, dus dat gaat heel goed. Ik kan die lieve dames niet meer missen natuurlijk. Sophie likt me altijd zo lief de oortjes en alles wat ik haar vraag en Senna, ach ja, die loopt wel steeds met haar krulstaart te pronken, maar die is ook heel lief. En als ik dan lui tussen die dames in de mand kan liggen ik kan me geen beter leven voorstellen. Een tijdje terug hebben we zo afgesproken als de dames me nou even een duwtje geven als er onheil is, ga ik wel voor ze blaffen. Kijk ik slaap er doorheen omdat ik het niet hoor, maar als de dames het me even zeggen kan ik het blaffen wel voor mijn rekening nemen. De dames worden tenslotte al een dagje ouder en ik kan ze heel goed beschermen, dat is toch op zijn minst het geringste wat ik voor ze terug kan doen.
Maar wat er nu gisteren gebeurde wilde ik eigenlijk gaan vertellen. Komt me daar gisteren zomaar ineens, zonder dat ik hier iets van wist een andere heer de kamer in gewandeld. Maar dat kan niet en dat hoeft ook helemaal niet, IK KAN HET GEWOON HEEL GOED ALLEEN AF, HOOR. En ook nog zo`n knappe man, dat  moet ik toegeven. Daar raakte ik toch zo van in de stress, dat kan ik echt niet accepteren. En dan die dames van mij, die vonden hem gelijk leuk. Die Senna, en maar rondjes draaien om die nieuwe adonis. En maar kijken met die grote ogen van haar.En ik maar denken: Hoe krijg ik Hendrik, zo heet hij geloof ik, weg uit mijn domein.  De dames vonden hem gelijk leuk, hoe meer zielen hoe meer vreugde dachten die natuurlijk. Maar.... ik wil mijn aandacht niet delen met een andere man. Het vrouwtje ging hem ook nog aaien. Sophie ging nu hem likken in plaats van mij. Kunnen jullie het zich voorstellen hoe IK me voelde. Maar ineens hadden ze het geloof ik door dat ik dit niet lang meer aan kon, want zo plotseling als ze gekomen waren waren ze ook weer weg. Ze zeiden zoiets van Als we dan niet welkom zijn gaan we maar weer. Hè,hè, Langzaam kwam ik weer tot rust nadat ik het hele huis heb afgezocht of hij nu echt weg was.Wat denken jullie zal hij nog eens terug komen???? 

Een hele fijne dag allemaal, want ik moet nu stoppen om uit te rusten, vanmiddag komt heel veel bezoek, want er is er een jarig hebben ze vanmorgen gezongen en dan moet ik weer alles in de peiling houden. WAF WAF Ivo.

woensdag 18 mei 2011

stofjes, hondjes,boekjes?!?!?!

Nou, geen idee hoe ik het verhaaltje van vandaag zal noemen, misschien vanalles en zo.
Laat ik beginnen met Hendrik. Een eerste foto op zijn nieuw adres. Het gaat goed met hem. Hij is heel nieuwsgierig, alles is ook heel nieuw. Op zijn vorige adres woonde hij samen met een andere hond, maar niet in huis. Nu woont hij bij mijn zoon en vriendin, zij zijn gastgezin voor hem. Hij heeft een mooie mand  helemaal voor zichzelf waar hij al snel lekker in ging liggen en rondom zijn mand liggen tal van speeltjes. En elke avond wordt er een wandeling gemaakt door zijn nieuwe woonomgeving. Zo te zien vindt Hendrik al die aandacht prachtig en voelt hij zich al snel op zijn gemak op zijn nieuw adres.

Dan zijn er de stofjes van de charm-ruil van Marcha. Even dacht ik dat er iets fout liep, want TNT had wat problemen met de porto,en dat terwijl de hele enveloppe zowat vol postzegels zat, maar gelukkig was dit snel opgelost.En vandaag waren ze er. Ze zijn heel leuk. Kleine printjes in licht en donker voor mijn charm en een klein panel wat ik graag wil gebruiken bij een rest van rozenstofjes.Daar moet ik nog eens over brainstormen. Tevens een heel hartelijk kaartje. Ria heel erg bedankt!! En Marcha natuurlijk ook voor de moeite die ze telkens doet om het goed te regelen. Ik heb me gelijk weer opgegeven voor de volgende ronde.

Dit boekje is een tijdschrift. Ik las het op het blog van Jacqueline van de Logcabin in Hillesberg. Het tijdschrift is nieuw en komt uit Amerika. En als me dan met moederdag gevraagd wordt waar ze me dit jaar eens blij mee kunnen maken hoef ik me niet lang te bedenken.

Het is heel leuk, niet erg moeilijk en dit tulpenquiltje viel al gelijk goed bij het eerste doorbladeren. Ja, en dan jeuken de handjes om ermee te starten. Ik had nog stofjes die al voor diverse projectjes gediend hadden, maar het nooit tot een goed einde hadden gebracht. Het was een toffee, zo noemden ze dat in Brielle en dan praat ik over zeker 12-14 jaar geleden. En een klein quiltje voor op de keukentafel doet het altijd goed zo even tussendoor. En ja, je wil toch ook weer eens wat op het blog laten zien.

Kijk, zo ziet het resultaat tot nu toe er uit.
  De tulpen heb ik met een eenvoudige applicatietechniek gemaakt. Strijken en festonneren, een kind kan de was doen. Maar het resultaat is best leuk.
Fijne avond en groetjes van Marianne

maandag 16 mei 2011

verrassing!

Na een aantal weken wordt het toch weer eens tijd om wat nieuws op het blog te zetten. Het leek wel of ik op vakantie was, maar dat was niet zo, druk druk druk, maar om van al die drukte een beetje tot rust te komen kreeg ik een leuke verrassing van D.H. Hij heeft een weekendje gereserveerd in de Moezelstreek met de bedoeling dat ik daar naar de Duitse  Patchworktage 2011 kan gaan. Deze vinden plaats in Rüdesheim am Rhein. Op verschillende lokaties hier zijn de tentoonstellingen en de omgeving is heel rustig tussen de mooie Duitse wijnbergen. Er rijdt een shuttlebus die de bezoekers naar de lokaties toebrengt. Het wordt georganiseerd door het Duitse gilde en het Zwitserse gilde is er als gast. Nou ik verheug me er ontzettend op dat begrijpen jullie natuurlijk wel. Voor wie er meer over wil weten of zelf ook zin heeft om te gaan, hier vinden jullie er nog meer informatie over.http://www.patchworkgilde.de/Home.36.0.html.
Nog een leuk nieuwtje!!  
Het afgelopen weekend is D.S. gastgezin geworden van Hendrik. Hier kunnen jullie hem zien.Het is een heel lieve Franse bulldog en als ons boefje Ivo het toestaat dat er nog een reu in zijn roedel komt logeren mogen we hem mischien ook eens oppassen. Het is een plaatje, maar dat zien jullie zelf ook wel.  Met patchwork ben ik natuurlijk ook heel intensief bezig, zoals altijd, maar daar heb ik nu geen foto`s van ter beschikking. Dat houden jullie nog tegoed. Ik heb ook weer meegedaan aan de Charm-ruil van Marcha, maar die stofjes moeten nog binnenkomen. Dus er komt nog wat aan zoals beloofd. Groetjes en fijne avond van Marianne