ontmoeting geen succes

WOEF.....Vandaag ga ik, Ivo, eens bloggen. Het vrouwtje vertelt dat ze hier altijd verhaaltjes op schrijft van wat er zoal gebeurt en nu vind ik dat het eens tijd wordt dat IK eens wat vertel. Want wat mij nou gisteren overkomen is???? Mijn hele lijfje begint nog te trillen als ik er weer aan denk, ik was helemaal van mijn stuk.

Kijk, ik woon hier met twee dames op leeftijd. En omdat ik doof geboren ben vonden ze het beter als ik opgroeide bij deze twee dames, omdat die me de hondentaal konden leren zonder al teveel woorden. Gewoon met gebaren. En ik ben een pienter baasje al zeg ik het zelf, dus dat gaat heel goed. Ik kan die lieve dames niet meer missen natuurlijk. Sophie likt me altijd zo lief de oortjes en alles wat ik haar vraag en Senna, ach ja, die loopt wel steeds met haar krulstaart te pronken, maar die is ook heel lief. En als ik dan lui tussen die dames in de mand kan liggen ik kan me geen beter leven voorstellen. Een tijdje terug hebben we zo afgesproken als de dames me nou even een duwtje geven als er onheil is, ga ik wel voor ze blaffen. Kijk ik slaap er doorheen omdat ik het niet hoor, maar als de dames het me even zeggen kan ik het blaffen wel voor mijn rekening nemen. De dames worden tenslotte al een dagje ouder en ik kan ze heel goed beschermen, dat is toch op zijn minst het geringste wat ik voor ze terug kan doen.

Maar wat er nu gisteren gebeurde wilde ik eigenlijk gaan vertellen. Komt me daar gisteren zomaar ineens, zonder dat ik hier iets van wist een andere heer de kamer in gewandeld. Maar dat kan niet en dat hoeft ook helemaal niet, IK KAN HET GEWOON HEEL GOED ALLEEN AF, HOOR. En ook nog zo`n knappe man, dat  moet ik toegeven. Daar raakte ik toch zo van in de stress, dat kan ik echt niet accepteren. En dan die dames van mij, die vonden hem gelijk leuk. Die Senna, en maar rondjes draaien om die nieuwe adonis. En maar kijken met die grote ogen van haar.En ik maar denken: Hoe krijg ik Hendrik, zo heet hij geloof ik, weg uit mijn domein.  De dames vonden hem gelijk leuk, hoe meer zielen hoe meer vreugde dachten die natuurlijk. Maar.... ik wil mijn aandacht niet delen met een andere man. Het vrouwtje ging hem ook nog aaien. Sophie ging nu hem likken in plaats van mij. Kunnen jullie het zich voorstellen hoe IK me voelde. Maar ineens hadden ze het geloof ik door dat ik dit niet lang meer aan kon, want zo plotseling als ze gekomen waren waren ze ook weer weg. Ze zeiden zoiets van Als we dan niet welkom zijn gaan we maar weer. Hè,hè, Langzaam kwam ik weer tot rust nadat ik het hele huis heb afgezocht of hij nu echt weg was.Wat denken jullie zal hij nog eens terug komen???? 

Een hele fijne dag allemaal, want ik moet nu stoppen om uit te rusten, vanmiddag komt heel veel bezoek, want er is er een jarig hebben ze vanmorgen gezongen en dan moet ik weer alles in de peiling houden. WAF WAF Ivo.