De tweede AFFO van 2012 is een feit. Mijn bed vol bloemen ligt op tafel. Het is een heel bijzondere quilt voor ons. Samen met D.H. heb ik hem gemaakt in een zware tijd. Een tijd van angst, verdriet, verwerken, frustratie, onzekerheid, ziekte en ga zo maar door. En tussendoor werkten we samen aan de bloemetjes. Nee, D.H. ging nog niet zover dat hij ook ging quilten, maar telkens liep hij met de bloemetjes rond om er een leuk plaatje van te schieten om het dan op woensdag op het blog te kunnen zetten. Er zitten voor ons heel veel herinneringen aan. En nu is hij af en is het tevens een bevestiging dat we een periode afgesloten hebben. We zijn aan een nieuwe start begonnen, samen met een caravaantje van trouwe vrienden en familieleden. Het voelt goed als ik het quiltje zie liggen met de mooie bloemetjes.
Ik heb even zitten denken hoe ik het bloemenbed zou quilten of knopen. Uiteindelijk heb ik gekozen om in het hart van de bloemetjes diagonaaltjes te quilten. Bij knopen zit het toch ook alleen maar in het hart. Daarna heb ik helemaal rond het bed gequilt en daarna een klein randpatroon. Ik had geweldige tussenvulling ervoor, die ik in de toekomst nog vaker wil gebruiken, heel dun en mooi te quilten. Mijn hoofd loopt ondertussen over van de ideeen. Ik zag onlangs op T.V. een gesprek met Wiebe Wieling en er hing toch een leuk bordje in zijn keuken. Er stond op Kiss the cook. Nou dacht ik later dat is misschien ook een goed idee om die tekst in een quiltje te verwerken. Ik heb nogal wat letters in mijn voorraadje dus dat zou moeten lukken. De laatste tijd is D.H. de kok en hij zag die tekst ook meteen zitten, dus wie weet wat ik er nog op bedenk. nu nog een nieuw quiltproject uitzoeken en dan kan het rijgen beginnen.En tot slot mijn eerste eitje. Het kuikentje dat uit het ei komt. Wel nog wat vroeg, maar toch leuk.
Fijn weekend allemaal en groetjes van Marianne