dinsdag 20 december 2011

een oudje

Dit is de quilt waar de scraps voor de huisjes van overgebleven zijn. Het zijn allemaal Roberta Horton stofjes. Het zijn Bow Ties met in de midden een lichte bijkleur en in de rand een donkere. Op het einde van deze quilt kwam ik stof te kort. We hadden  toendertijd, misschien ondertussen wel 15 jaar geleden, in Brielle rolletjes met heel veel kleurtjes gekocht, dat waren kleine lapjes met ruitjes en streepjes. En dan heb je bij het begin van de quilt geen idee hoever je komt. En doordat bij mij ook geregeld projecten een tijdje blijven liggen zijn de stoffen dan al niet meer te koop.
Ik heb toen overal nagevraagd, ook bij patchworkvriendinnen was niemand die wat had liggen wat over was. Ik ben toen in zowel Nederland als Duitsland in heel veel winkels gaan navragen of ze deze stoffen nog hadden. Sommige zeiden zelfs telefonisch dat ze ze hadden en dan bleek na een hele reis dat het om andere ruitjes ging. Uiteindelijk heb ik nog een winkel gevonden en heb ik de quilt af kunnen maken.  Later vond ik nog hele repen bij Machemer in Afschaffenburg in een uitverkoopmand. Deze heb ik toen erbij gekocht om ooit nog eens iets van de resten te maken, want nu had ik wel behoorlijk wat resten, want een enkele kleur bijkopen kon niet omdat er zoveel verschillende in gebruikt waren. 
Jaren lagen deze stofjes in een mand te wachten of ze nog eens aan de beurt kwamen, maar er zijn ondertussen toch zoveel mooie series op de markt gekomen.  Nu voor de minihuisjes leken ze ineens hun kop op te steken en ga ik ze op maken. Ik heb ondertussen een klein aantal huisjes  gemaakt voor die dagen volgend jaar, dat het me niet lukt om een huisje te maken. Maar we mogen ze nog niet laten zien, dus dat doe ik dan ook nog niet. Ik las dat er ondertussen al heel wat quilters mee gestart zijn Leuk,hè!!
Groetjes aan alle huisjesbouwers en aan andere lezers, ook van deze twee oudjes.
Marianne

donderdag 15 december 2011

Het huizen bouwen kan beginnen en mijn creuset


Nou ja, geen geweldige titel dit keer, zo`n onsamenhangende saaie opsomming. Maar goed het is even niet anders. De pieterman en de sint zijn genuttigd en het werd hoog tijd voor een update. Ik ben druk bezig met veel verschillende projecten, we hadden nog wat feestjes te vieren, dus daarom heeft het even geduurd.
Vanmorgen kwamen de patroontjes voor de huisjes binnen op mijn mail. Heel mooi verzorgd en duidelijk, dus het huizen bouwen kan beginnen. We mogen voor 1 januari alleen praten over de stoffen die we gaan gebruiken en de malletjes maken. Natuurlijk heb ik ook al een huisje klaar liggen. Wie weet hoeveel dagen dat er komen dat het niet lukt om een huisje te maken dan is het handig om een reserve stapeltje te hebben. Ik heb gekozen voor een serie heel oude stoffen van zeker tien tot twaalf jaar geleden. Het zijn stoffen van Roberta Horton. Heel dunne stoffen met ruitjes en streepjes. Het lijkt me handig met deze kleine malletjes om gebruik te maken van dunne stoffen. Hoe groot mijn quilt gaat worden kan ik nu nog niet zeggen, want op is op bij deze serie. Ze zullen wel niet meer te koop zijn. De zwarte gebruik ik voor de tussenstroken en de turquoise voor de ruitjes.Ik heb er zin in!!!!En met mij nog velen anderen, want er waren wel 1000 aanmeldingen over de hele wereld. Wat een hype. SUPER!
Dit is het middenblok van mijn nieuwe keukentafelquiltje. Nadat ik in Arnhem  goed heb ingeslagen wat spulletjes betreft en de nieuwe lichtbak van D.H kreeg, is dit mijn nieuwe project geworden. Ik maak eerst het quiltje zoals het in het boek staat voor op de tafel en dan probeer ik nog een variatie te maken voor het keukenhanddoekenrekje. Wat een lang woord, is dat geen goed woord voor de wordfreunden onder jullie.Ja, ja ik weet dat het anders heet.
Het middenblok ligt op een andere quilt, de achterkant van de toendertijd vriendinnenquilt, het blauw hoort er dus niet bij en komt er ook niet als zodanig in. Het is alleen maar voor de foto.Voor de applicatie heb ik de eenvoudige methode toegepast, met het borduurgaren wat ik in Arnhem gekocht had. 
Ja en dan moet ik toch ook nog kerstballetjes tussendoor breien. De boom hangt al behoorlijk vol, maar telkens kan ik toch nog een plekje vinden waar een bal gehangen kan worden.

En Senna die vindt het maar niks al die projecten, zou ze aandacht te kort komen. Ik denk het niet, want ze zit steeds waar ik ook zit en af en toe geef ik haar een knuffel tussendoor. Zij is tenslotte mijn trouwste vriendin in deze moeilijke tijd. Nou nou, niet zo pessimistisch, er zijn ook anderen die heel goed hun best doen, maar Senna is nu eenmaal altijd daar waar ik ook ben.
BOUW ZE!! Een fijne gezellige dag nog, heerlijk met een werkje bij de kachel.
Groetjes Marianne

zaterdag 3 december 2011

gelukkig kwam alles op zijn `pootjes` terecht.

Nou, nou, hier staan ze dan weer mooi naast elkaar, maar van de week even niet hoor. Het kwam allemaal zo. Doordat ik dit jaar met de julekulers was begonnen stond de kerstboom wel ERG VROEG in de huiskamer. En wij zijn echte Sinterklaasvierders, dus om hem dit jaar niet helemaal over te slaan kocht een een klein Sintje en Pietje op de dag van de intocht en stonden ze mooi naast elkaar te wachten op het heerlijke avondje. Door de hitte van de kachel waren ze wel al een beetje scheef gezakt, maar voor een oude man en een hardwerkende Piet was dat nu ook niet zo erg. Maar zoonlief wisselde de kleintjes op een avond stiekem om met deze grote exemplaren bij wijze van verrassing. Harstikke leuk!!
Daags erna gingen we winkelen en bij thuiskomst was de verrassing nog groter. De hondjes hadden waarschijnlijk ontdekt dat dit eetbare beeldjes waren en hadden Piet helemaal uitgepakt en bijna helemaal opgegeten. 50 gram hadden ze voor mij bewaard, nou ja, en 400 gram was verdwenen. Maar wie had het op. Je zag nergens chocolade aan hun bek. Ze lagen met  uitgestreken kopjes in hun mand. Paniek natuurlijk, want chocolade kan dodelijk zijn bij honden. Wat een uitkomst is dan het internet, met snelle informatie.
Puur, bleek het allerergste, en ze hadden melk gekozen. Sint hadden ze gewoon laten staan. Nu bleek het voor de bulldog wat minder erg  gezien haar gewicht, maar de kleintjes zaten op het randje. Zout achter op de tong leggen was een oplossing om ze snel te laten braken. Nou ja zeg, dat is ook niet zo eenvoudig. Maar bij de grootste rakker, die we het meeste verdachten hebben we toch royaal met zout gestrooid en het lukte,vrijwel meteen begon het braken. Ach de arme had s avonds rode oogjes  van het zout en D.H. blauwe nagels van de tandjes.  De dag erna was het nog spannend, maar tot nu toe is alleen een beetje diarree het gevolg geweest. Zoonlief heeft meteen een nieuwe Piet gehaald en nu hebben we toch maar een hoger kastje uitgezocht.

En nu nog een kerstballetje. Dit vind ik een heel bijzondere kerstbal, vooral ook de naam ervan Home is where the heart is. D.H. beloofde het bijpassende hart te knutselen van berketakken. Heel vroeger heeft hij nl. ook bloemschikken gedaan en zelfs mijn bruidsboeket zelf gemaakt. Nu heeft hij nogal wat vrije tijd dus heel misschien, anders maakt mijn dochter het vast wel voor mij, want zij is echt een kei in bloemwerk.

En dan nog tot slot eindelijk weer een AFFO.
Heerlijk Sinterklaasweekend voor de vroege vierders en groetjes van Marianne