Dat is dit maedje ook overkomen. In een periode dat je niet zo goed in je vel zit door wat ze de o v e r g a n g noemen en problemen zich blijven opstapelen kan het wel eens gebeuren dat het lichaam het opgeeft en HALT roept. Ook al wil je zelf anders het lichaam doet hier niet meer aan mee. En ondanks het zonnetje van vorige week is het dit maedje overkomen. Nu zijn er gelukkig dokters die hier wonderpillen voor uit de truckendoos weten te halen en die je dan gaan helpen om naar je lichaam te luisteren en de rust te nemen die nu nodig is.
Alles goed, maar dit maedje wil er zelf ook aan meehelpen, want laat ik jullie stiekem toefluisteren, het is geen pretje als je dit overkomt, en ze is dus begonnen met therapeutisch breien.
Het steeds ritmisch herhalen van dezelfde handelingen heeft een rustgevend effect.
In het Aldigaren stond een beschrijving van deze hiel en ik had het nog nooit geprobeerd en kijk het is gelukt. Leuke kleurtjes dat ze daar hadden...., en ik kon geen keuze maken..... en had had thuis ook nog een aantal pakketten. Toch heb maar alle kleurtjes genomen. Een sok meer of minder, wat maakt dat nu uit. Ik draag ze de hele winter, maar ze zijn oersterk, dus het worden er steeds meer. Ga ik nu ook nog maar een voorraadje voor D.H. maken.
Kijk en dit is het nieuwe bed, komt dat nu goed van pas, nu rust voor mij erg belangrijk schijnt te zijn. Ik vertoef er nu dagelijks minimaal tien uurtjes in. En gelukkig de rozenquilt past net op het nieuwe model bed. Sjiek hè. De rozenrand komt nu ook goed tot zijn recht. Bij het oude bed zat aan het voeteneind een plank en daardoor kwamen quilts niet zo goed tot hun recht. Hèhe, komt dat even goed uit dat ik het bed aan de quilt heb kunnen aanpassen.
En dan onze Senna, wat ben ik voor het eerst sinds heel lang blij. Die emotie was me onbekend geworden. We hebben zoals het er nu naar uit ziet een oplossing. Carnibest pancreasvlees heet die oplossing. Een hele zomer hebben we gezocht, onderzoeken gedaan, pillen erin gestoken en het ging alsmaar slechter met haar( en mij). De vacht, de oogjes alles ging achteruit door het voortdurends antibioticum, maar als we stopten kwam het diarree terug. Maar nu heeft ze al veertien dagen dit vlees en haar ontlasting is uitstekend. Wat een geluk dat ik deze tip heb gekregen en onze lieve Senna het nu zo goed doet.
Op advies van de deskundigen moet ik me vooral bezighouden met iets dat ik LEUK vind. Ja, en hobbies heb ik genoeg. Dit is een stuk van de overhanddoekquilt voor mijn nieuwe rekje in de keuken. Er komt nu nog een rij aan en een rand en dan kan ik het quilten. Dus die sokkenpakketten moeten nu ook niet helemaal roet in het eten gooien, want dit schiet al behoorlijk op.
En een werk dat we gehad hebben. Voor het eerst in tien jaar hebben we dagelijks moeten rapen, drogen en eten, wel een hele maand, want onze notenboom had een flinke opbrengst. Maar wel heel leuk, zoeken naar noten, maar soms waren de hondjes wat eerder. Ach laat ze ook een pleziertje hebben. Wie ze het eerst vond mocht hem hebben eerlijk is eerlijk. Jammer genoeg heb ik ze niet kunnen leren om ze op te rapen en ook in het mandje te leggen. Ze speelden toch liever zelf voor notenkraker, vooral Ivo. Ach ja, en dan hielp ik ze maar een handje om het zachte binnenste eruit te peuteren. Gelukkig deed Senna niet mee en zat zich het hele gebeuren lekker melancholisch in het zonnetje aan te kijken.
Fijn weekend en groetjes van Marianne