
Het blijft een prachtig gezicht als de wereld weer kleur krijgt. Ook in de bossen komen weer de eerste bloemetjes tevoorschijn, nl. van het speenkruid beginnen voorzichtig de knopjes open te breken. Niet dat de nieuwe projecten nu in voorjaarskleuren zijn, maar wel weer eens wat anders. De vingerhoedjes schieten ook behoorlijk op, ben ergens de tel kwijt geraakt, maar het moeten er over de 3000 zijn. Doordat ik duidelijke blokken maak kan ik nog wel eens gaan natellen.

Dit kleine tafellopertje is bedoeld voor de salontafel. Het patroon staat in een boek van Miss Rosie. De twee randen die er naast liggen ga ik er nog omheen zetten en dan wordt het gequilt. Het is gemaakt van een charmpakketje en ik heb er nog een paar stofjes bij gekocht voor de randen en in de buitenblokken. Het patroon in de buitenblokken klopt niet helemaal, maar dat kwam door gebrek aan een paar kleine lapjes. Dit is de enige oplossing en ik kan er vrede mee hebben. Rechts boven en links onder klopt het niet helemaal, zien jullie dat? Het is wel heel leuk dat ik de kleine lapjes helemaal heb kunnen gebruiken, geen afval dus.
Mijn vingerhoedjesmandje groeit nog steeds, hoe kan dat toch, ik denk altijd wanneer is de bodem in zicht,maar het lijkt steeds voller te worden.

Dit is een stukje van mijn nieuwe ontwerp. Het worden allerlei hexagonnen in een bepaald patroon. Een aantal worden diverse keren herhaald. De stoffen zijn niet helemaal mijn kleuren, het zwart wel, maar ik houd van variatie, wil alles wel eens uitproberen, dus ook deze wat antiekerige look. Meestal kies ik voor felle kleuren, of zwart met een kleurtje. Vroeger was het vooral blauw met zeegroen, later vooral paars en aan groen had ik een hekel, maar ik moet zeggen dat het tegenwoordig ook andere kleuren zijn die me aantrekken. En kleuren komen toch erg mooi uit tegen het groen zoals ook de natuur ons laat zien.

Big bird blijft watching us.

Of toch niet en gaat hij op zoek naar een nieuwe uitdaging.
Fijne dag allemaal en groetjes van Marianne